Ир бала кендек ҡаны тамған ерҙән ситтә төтмәҫ.
Атаң бирмәгәнде, баҙар бирә.
Теләгәнгә бирмәй, типкеләнгәндән китмәй.
Ҡул яраһы онотола, тел яраһы онотолмай.
бер йөрәктә ике мөхәббәт булмай.
Хәйерсегә яҡты йөҙ күрһәтһәң, ямаулыҡ һорай.
ҡарсыҡ бар ерҙә орсоҡ бар.
Дуҫ үҙеңә әйтә, дошман кешегә һөйләй.
Сәсәндең теле, сибәрҙең йөҙө,
Үҙ ҡулың менән эшләгәнде, үҙ иңең менән күтәр.
аш-һыуына ҡарап шөкөр ит.
Һәр кемдең итәге үҙенә яҡын.
Йылына күрә йылан һурпаһы.
Яңғыҙ ашҡа табын юҡ, күмәк ашҡа талым юҡ.
Бура бурау бер көнлөк, өй өйөү бер йыллыҡ.
Уңған кеше эш ырата, уңмағаны төш юрата.
Инергә ҡолаҡ тапмаған һүҙ елгә оса.
Ғәрләнә белмәгәнгә әрләнеү бер ни тормай.
Кәкүккә генә үҙ исемен ҡысҡырыу килешә.
Артыҡ һаран ҡайғыһын да уртаҡлашмаҫ.
Тел менән ҡаҙылған соҡор тәрән була.
Йоҡо эш күрһәтмәй, төш күрһәтә.
Йүнһеҙ һарыҡ йөнһөҙ булыр.
Артҡа сигенгәндә ҡойроҡ алға сыға.
Ҡырын тейәгән тура баҫа алмай.
Яман менә өйҙәш булһаң, яу менән көн итерһең.
Йыландың күләгәһе булмай.
Иҫәрҙән һорама, үҙе әйтер.
Бил бирмәҫ батыр, кисеү бирмәҫ йылға булмаҫ.
Әрле әрләнеп торғансы, әрһеҙ эшен бөтөргән.
Ит күрмәгәнгә һурпа ла аш.
Атаңдың даны һиңә булмаҫ,
сатандың саңы һиңә ҡунмаҫ.
Баҫымсаҡҡа баҡа ла айғыр.
Бер ҡатындың хәйләһе, ун дөйәгә йөк булыр.
Эттән ҡалғанды арыҫлан еймәҫ.
Һуҡырға шәм тоттороуҙан мәғәнә юҡ.
Донъяның күсәре — түҙемлек.
Тартҡан атты егеүсе табылыр.
Эт ҡарғышы бүрегә йоҡмаҫ.
Иҫереккә юлдаш булма, яманатың сығыр.
Асыҡҡандан ҡаныҡҡан яман.